Een overzicht van 2018 (deel 1)

Nou, wat hou ik deze plek toch goed up to date (hoor het sarcasme)! Om toch nog iets te delen wilde ik graag een overzicht geven van de 2018 highlights (hoewel de laatste natuurlijk nog moet komen, mijn ouders 60ste verjaardag!).

1. Oud & Nieuw bij de Ducy’s in Ohio

Het jaar begon in het koude Ohio bij onze vrienden de Ducy’s (enorm Amerikaans om gezinnen bij hun achternaam te noemen). Rond middernacht was het -1F (-18C), dus ik denk de koudste oud & nieuw die ik ooit heb meegemaakt. Highlights van deze highlight: The Sound of Music (voor Funs de eerste keer!), spelletjes op de vloer, Funs in een metershoge boom om kerstlichtjes op te hangen, ijs eten in de winter.

2. Ouders op bezoek (Januari)!

Eind januari waren mijn ouders op bezoek in California. Highlights van deze highlight zijn: met mijn moeder en Delya en haar moeder naar Rent! de musical, met mijn ouders en vrienden naar R&W winery, een wijngaard hoog in de heuvels met spectaculair uitzicht op de baai, gerund door twee voormalig NASA biologists die hun droom waarmaken, een Sunday roast met ouders en vrienden, wandelen met mijn vader, met mijn ouders naar UC Berkeley.

3. Naar Lake Tahoe voor Eddo’s 40ste verjaardag (Februari)

In Februari zijn we met 18 (denk ik?) vrienden, kennisen en tot dan toe onbekenden naar Tahoe gegaan waar we samen in een enorm huis (4 verdiepingen! een binnenzwembad! een jakuzi!) een feestje vierden. Highlights van de highlight: het huis (duh), op de grens van Californie en Nevada staan, de pracht van Lake Tahoe, een gecatered diner in het huis, de speeches, de thermostaat vinden en het zwembad nog warmer maken (het leek een sauna), sneeuw!, Codenames (spelletje), terug naar huis rijden door de sneeuw (hoewel de auto voor ons die bergop remde wel wat frustrerend was).

4. Roadtrip door het noorden (Funs; Maart)

In maart had Funs een highlight, hij heeft onze vriend Yvo geholpen met het leeghalen van hun opslagruimte in Seatle, om het vervolgens naar Wisconsin the rijden (waar familie woont en het nu logischer is om dingen op te slaan). Hoewel ik niet precies weet wat de highlights van die highlight zijn, heb ik wel wat foto’s van de rit om te delen:

5. Paint & Sip avond met mijn huisgenootjes (Maart)

Mijn highlight die maand was dat ik met mijn drie huisgenootjes naar de wijngaard in Merced ben gegaan voor een zogenaamde Paint & Sip avond, waar je onder het genot van een glas wijn leert om een bepaald schilderij te schilderen. Hieronder onze resultaten:

6. Naar San Francisco voor een romantisch weekend (Maart)

Een van de voordelen van Funs z’n reisschema, is dat hij via hotels.com gratis nachten in hotels spaart (wat je al niet kan sparen). We besloten om daar eens gebruik van te maken. Het weekend van 16 maart lag de boot Stad Amsterdam (een nieuw gemaakte boot naar oud design) in de haven van San Francisco, dus besloten we die te bezoeken en ook een nieuw gebied van SF te verkennen: Little Italy. Highlights van de highlight: Stad Amsterdam, awkward rondlopen met andere Nederlands en dan bijna naar elkaar fluisteren in het Nederlands omdat we het toch even met elkaar moeten delen, deze Nederlandsheid, eindelijk de beroemde Irish Coffee bij La Buena Vista gedronken (review: zeer sterk!), heerlijk Italiaans eten (bij Pescatore), een verborgen bar gevonden (Black Magic Voodoo Bar), misschien niet een highlight, maar moet wel gedeeld worden: om 3 uur ‘s ochtends wakker gemaakt worden door een buurman die zijn computer spelletje op vol volume heeft en telkens ontploft. Na de lobby gebeld te hebben zonder effect rond 4 uur maar onze spullen gepakt en naar huis gereden, om daar in het comfort van ons eigen huis nog even verder te slapen.

7. Met Amber naar the Women in Analytics conferentie (April)

Amber en ik hadden ons ingeschreven voor de Women in Analytics (WiA) conferentie, en waar een paar van de 300 gelukkige vrouwen (en toch wat mannen) die naar de conferentie mochten! Highlights van de highlight: de locatie (Facebook campus), de spreeksters kwamen van bedrijven als Facebook, Disney, Stitchfix, de vrouwen die er waren ware super aardig, twee vrouwen in het echt ontmoet die ik op Twitter volg (het zijn net echte celebrities!), de goodiebag (een echte canvas strandtas met daadwerkelijk nuttige dingen erin).

8. Koningsdag in SF (April)

Jaja, weer naar Koningsdag. Highlights van de highlight: poffertjes, friet met mayo, windmoles, mensen met veel te veel oranje, korpsballen, en weer op de foto met iemand van law inforcement 😉

9. Poster gepresenteerd op de APS conventie (American Psychological Society; Mei)

APS was in San Francisco dit jaar, en ik mocht een poster presenteren! Er waren veel mensen van mijn afdeling en ook een hele groep Nederlanders (je ziet ons ook overal!). Veel mensen ontmoet en gesproken, en SF nog een beetje verkend (als je een leuke tiki-bar wilt bezoeken weet ik nu waar er eentje is ;)). Highlights van de highlight: de man confronteren die mijn achternaam als Winder heeft gespelt in zijn artikel (waar ik al over had gemaild haha), meerdere mensen hebben mijn poster gelezen, tropische drankjes met fellow Phd studenten van Merced.

10. Met Funs hiken en naar Half Moon Bay (Mei)

In mei besloten Funs en ik een op een zaterdag (of zondag?) om eens een park te verkennen in de buurt (Big Basin Redwood State Park). We kozen voor een hike die ons een mooi uitzicht beloofdde, wat bleek te kloppen. Daarna besloten we naar Half Moon Bay te gaan, waar we in een karakterloze stripmall een enorm schattig en hip tapas tentje hebben gevonden.

11. Twee jaar getrouwd (Juni)

En op 24 juni waren we alweer 2 jaar getrouwd! Time flies! We besloten om naar een chique restaurantje in de buurt te gaan, gerund door een Indiase chef die de Indiase en Californische keuken mixt. Na de initiele teleurstelling dat ze geen tasting menu deden die avond, bleek het a-la-carte menu ook zeer in de smaak te vallen. Zeker een aanrader 🙂

12. Verhuisd! (Juli)

En op 1 juli alweer een milestone, we zijn voor het eerst binnen de VS verhuisd! Van ons beschaafde apartementje in Mountain View naar een huis met 3 verdiepingen, 3 wc’s, een garage, en enorm veel natuurlijk licht in San Jose. Wat sommigen al weten is dat dit huis eerst gehuurd werd door Eddo en Delya. Die hadden deze maand ook een highlight, want ze kregen de sleutels van hun eerste koophuis samen! Wij hadden mazzel dat de landlady het prima vond als wij meteen na hun het huis introkken voor dezelfde huur als zij betaald hadden.

Poeh, we zijn op de helft 😉 Het vervolg komt (hopelijk) snel!

Grootste “accomplishment” van 2017

Zo aan het eind van het jaar denkt iedereen toch na over wat ze nou allemaal hebben gedaan al die 12 maanden. Ik denk dat een van de coolste dingen die Funs en ik samen hebben gedaan dit jaar misschien wel afgelopen weekend gebeurden. Eerst wat intro.

Sinds een aantal maanden (de Whatsapp group is op 4 september opgericht) zijn wij elke maand (ongeveer) te gast bij Ryan’s Roasthipnol avond. Dit vergt natuurlijk wat uitleg. Ryan is een Britse transplant, die wij kennen via Eddo (Nederlands) en Delya (Amerikaanse, met Oost-Europese achtergrond). Eddo en Delya kennen we weer via Funs zijn werk (nog voordat we hierheen verhuisden). Een avond (voor 4 september) waren we bij Eddo en Delya, en was Ryan zijn Roasthipnol aan het maken. Wat is Roasthipnol? Nou, het is eigenlijk gewoon een Britse Sunday Roast. Het “hipnol” deel is eraan geplakt omdat je na al dat eten het liefst meteen in slaap valt (ik ben me bewust dat “hipnol” normaal gesproken niet gewenst is). Hij maakt bijvoorbeeld gebakken aardappeltjes uit de oven in eendenvet, een enorm stuk rundvlees, wat in de oven wordt gebakken bovenop een bed van wortel/ui/spul. Dit wortel/ui/spul wordt daarna omgedoopt tot “meatveg” (dit is werkelijk het beste onderdeel van deze hele maaltijd), omdat het doordrenkt is in het “sap” van het rundvlees (ik besef me nu hoe smerig het klinkt om in het Nederlands over eten te schrijven). Een ander onderdeel van elke Roasthipnol zijn de pigs-in-a-blanket, nee, niet worstjes in deeg, maar worstjes in bacon! (En niet gewone bacon, nee, thick-cut bacon!)

Nadat we dit de eerste keer bij Eddo en Delya hadden gegeten, vond ik dat we dit vaker moesten doen. Maar, Eddo en Delya (zoals de meeste normale mensen) hadden maar 1 oven, en dat was toch soms problematisch. Dus haalde ik onze vriendin Esther erbij. Sommigen van jullie kennen Esther al als de vrouw (en wiens gezin) ons altijd welkom hebben geheten toen we hier nog geen huis hadden/toen Funs hier nog niet woonde. Haar keuken is werkelijk mijn droom. Ten eerste is de keuken supergroot, maar misschien nog belanrijker, er zijn in deze keuken meerdere koelkasten (2), meerdere vaatwassers (2), én meerdere ovens (3)! Dus, op 4 september stelde ik voor dat we vanaf dat moment de Roasthipnols in Esther’s huis zouden doen (zij was daar uiteraard ook voor).

Ok, dus sinds toen hebben we meerdere keren een Sunday Roast (soms misschien op zaterdag) gekregen, mede mogelijk gemaakt door Esther en Ryan. Toen het geheel naar Esther’s huis verhuisde heb ik me opgegeven voor het maken van het toetje (aangezien er vast wel een oven over was). Dit was ook zodat ik Alex (Esther’s dochter) belangrijk baklessen kon geven (Esther kan niet omgaan met boter en suiker [hoewel ze het wel prima kan eten]). Hieronder een foto die de Roasthipnol goed representeerd.

(van voor naar achter: parmezaanse kaas sperziebonen, in eendenvet gebakken aardappelen, wortel/pastinaak stampot, balsamico azijn gebakken spruitjes met spekjes, pigs-in-blankets, pastinaak in maple syrup, meat veg + jus)

Dit is dus sinds September meerdere malen gebeurd (ondertussen waren de genodigden ons, Eddo & Delya, Ryan, Esther & Alex, en Vicki [vriendin van Esther]), maar voor de laatste bijeenkomst van het jaar hadden Funs en ik voorgesteld om een Indonesische rijsttafel te maken! Jaha!

Indonesisch eten is een van de wijnige dingen die je hier in California niet per se heel makkelijk kan krijgen. Ja, we hebben recent een toko in Saratoga ontdekt waar je goed Rendang kan eten, maar een rijsttafel van kwaliteit is zelfs in San Fransisco niet echt te vinden (ik vertrouw hier op Arjen en Marieke’s ervaring van het enige Indonesische restaurant in SF wat blijkbaar enorm tegenviel + het feit dat Yvo daar voedselvergifteging aan heeft overgehouden). Gelukkig stuurt Marian (Funs’ moeder) ons boemboes en stuurt mijn moeder ons een nieuwe voorraadt Emping, dus voelden we ons totaal voorbereid om dit Indonesische feestmaal op te dienen.

Zo voorbereid voelden we ons, dat we pas de dag van tevoren ons best gingen doen om alle ingredienten te vinden. Dit kosste ons uiteindelijk 4 uur en meerdere tripjes naar verschillende supermarkten. Een tip: rode pepers zijn in December blijkbaar niet te krijgen in California. Natuurlijk had Funs’ moeder ons allang verteld dat we alleen goed Indonesisch eten konden maken als we alles een dag van tevoren maakten. Want pas een dag later zou het echt lekker zijn. Dus, de eerste dag maakten wij Daging Rendang, Kerrie Kip, Soto Ayam (kippensoep), marineerden wij lamsvlees voor de Sate Kambing, en maakten wij Sambal Goring eitjes (pittig) en Kerrie eitjes (minder pittig).

(Vooraan de Daging Rendang in de maak, daarachter de Kerrie Kip, en daarnaast de Sambal Goreng eitjes – de Soto was tegen die tijd al klaar )

Op dag 2 (de dag dat we alles ook moesten serveren), maakten we thuis nog: Lontong (van die kleefrijst die je koud hoort te eten met Gado Gado), Atjar Ketimoen (komkommer in zuur), en de pindasaus voor bij de Gado Gado. Toen verhuisden we de hele boel naar Esther’s huis (want zij was de enige met genoeg plek voor alle gasten) en maakten we nog: nasi kuning, sambal goreng boontjes, Gado Gado (inclusief crispy tofu) en alle extra’s voor de Soto Ayam.

Voor deze bijeenkomst had ik ook Amber (mijn huisgenootje in Merced die met haar vriend ook in Mountain View woont – 4 minuten van ons huis) en haar vriend uitgenodigd. Zij waren nog super behulpzaam, want we waren de gebakken uitjes vergeen mee te nemen die bovenop de soto ayam horen en zij hebben de 99 Ranch Market (een Chinese supermarkt) getrotseerd om dat voor ons te vinden. Het uiteindelijke maal zag er ongeveer zo uit:

(Soto Ayam [let vooral ook op de uitjes!])

(Alle andere gerechten)

(mijn bord met alle gerechten. Vanaf de bovenkant: lontong, nasi kuning, atjar ketimoen, kerrie ei, sambal goreng ei, daging rendang, kerrie kip, sambal goreng boontjes, gado gado)

Helaas is de Sate Kambing nooit op de foto gezet, maar daar ben ik misschien nog wel het trotst op omdat we geen boemboe hebben gebruikt maar zelf het kruidenmengsel hebben gemaakt!

Gelukkig vond iedereen (zelfs Alex) het lekker! Ik denk niet dat Funs en ik ooit samen zo’n groot project (behalve het appartement in Amsterdam) hebben uitgevoerd. Ik ben supertrots op ons dat we dit voor elkaar hebben gekregen. Het coolste compliment vond ik dat Amber zei: “Ik weet dat jij dit hebt gekookt, maar elke keer als ik een hap neem denk ik dat het uit een restaurant komt!”.

Aangezien ik nu het hoofdgerecht maakte kon ik niet echt het toetje maken. Gelukkig wilde Vicki graag haar Pavlova maken (Gelukkig heeft Amber een foto gemaakt, want het was te lekker voor mij om een foto te maken haha!). Vicki komt origineel uit Australie, en daar is dit een heel bekend toetje. Het is een merengue (opgeklopt eiwit) in de oven met daar bovenop slagroom en fruit. Yum!

(Pavlova)

Ik hoop dat we deze traditie in 2018 doorzetten! 🙂 Ryan’s ouders zijn er begin januari, dus het idee/de hoop is nu dat ze ons wat geheime Britse recepten gaan leren!

 

Eerste jaar PhD = Done!

Ik heb mijn eerste jaar als PhD student overleefd!!! (Jeeej!!!!)

Sinds de gebeurtenissen in mijn vorige post (New Year’s Eve) is er weer veel gebeurd. Ik zal proberen over alles iets te vertellen 🙂

Funs in de VS!

In januari was het dan eindelijk zo ver! Funs verhuisde ook naar de VS. Als verassing ben ik hem komen ophalen op het vliegveld 🙂 Maar omdat hij al een auto gehuurd had voor de eerste week daar moest ik met de trein naar het vliegveld gaan. Dus eerst met de auto van Merced naar een vriendin in Cupertino, en die heeft me toen naar het dichtstbijzijnde trein station gebracht. Gelukkig was Funs heel verrast en heel blij om me te zien, dus het was al het gedoe zeker waard! Hier is hij met al zijn bagage bij de rental car balie!

Winter in California (het seizoen dit keer!)

In januari kregen we ook te maken met de ergste regen die California in jaren had gezien (zie hier voor een artikel over al die regen). Ik denk graag dat het komt omdat wij Nederlanders naar California zijn verhuisd met toch wel het idee dat het altijd mooi weer zou zijn. Nee dus, dachten de weergoden hier, we laten die Nederlanders gewoon lekker dealen met de regen die ze proberen te ontsnappen! Door al die regen veranderde het anders zo gele landschap in een groene gras-oase (ook fijn voor de koeien!):

(echte Mercedse koeien)

En na al die regen kwam ook de staatsbloem van California ons begroeten. Deze bloem, de Eschscholzia Californica (ook wel Californian poppy of Golden poppy) is een plaag in de staat, maar mag door zijn status als staatsbloem eigenlijk niet weggemaaid worden. Ik vind de oranje kleur erg fleurig en bijna Hollands.

(Golden poppy van dichtbij)

King’s Day in San Francisco

Over oranje gesproken, wist je dat Koningsdag ook in San Francisco wordt gevierd? Er zijn flink wat Nederlanders die zich in San Francisco en omstreken hebben gevestigd en die komen natuurlijk graag samen om het oerhollandse Koningsdag te vieren. Hiervoor lenen wij voor een dag een Ierse windmolen die in het Golden Gate Park staat. Het evenement wordt gesponsort door grote Nederlandse namen als KLM en Heineken en je kan er alles wat je maar kan missen in Nederland vinden: frikandellen, poffertjes, vrijmarkt, Heineken bier, frieten met mayonaise, snert, haring… En er is een winkeltje met andere Hollandse essentials, zoals ontbijtkoek, beschuitjes, DE koffie, appelstroop, en pannenkoekenmix.

(de windmolen met wat Oranje feestgangers erbij)

Funs en ik zijn erheen gegaan met onze vrienden Eddo (ook Nederlander), Delya (zijn vrouw) en Ryan (een Britse expat). Daar aangekomen kwamen nog wat vrienden van Eddo en Delya, en ontmoetten we ook een man die al 25 in San Francisco woonde en zijn huidige vriendin. Het hele evenement voelde enorm Hollands (een beetje kneuterig maar wel super gezellig). Er liepen wat Amerikaanse politie agenten rond (compleet met wapens), maar die hadden maar weinig te doen. Dus toen gingen ze met mij op de foto 😛

(zijn ze niet schattig?)

Toen King’s day een beetje ten einde liep werden we uitgenodigd om nog bij zijn huis verder te chillen. Daar aangekomen bleek dat ze ook een hele groep Nederlandse rechtenstudenten hadden uitgenodigd. Ze kwamen uit Groningen en studeerden bedrijfsrecht. Ze waren naar Silicon Valley op een soort “schoolreisje” om te praten met CEOs en advocaten hier. Er waren ineens allemaal rokers, en er werd veel Nederlands gepraat. Echt super vaag om een stukje Nederland in de VS te hebben voor een dagje. De sfeer was meteen superhollands. Ook leuk: Funs stond in het huis naar wat kunst te kijken, blijkt dat ze een echte Herman Brood hebben (Purple Haze — In het echt dus veel paarser dan deze zeefdruk)! De eigenaar van t huis (en het schilderij) dwongen Funs om over de verf heen te gaan met zijn hand, want kunst moet je “voelen”. Erg surreal!

Het jaar afronden op UC Merced

In Merced was ik deze eerste helft van 2017 ook erg druk. Naast het afronden van allerlei vakken (met bijbehorende deadlines…) heb ik een poster gepresenteerd op een lokaal UC Merced evenement (zie hieronder), mijn eerstejaar presentatie gehouden (was super zenuwachtig, maar achteraf zeiden veel van de professoren dat wij het beste cohort in lange tijd waren! Pfiew!), veel simulaties op de computer gerund en een plan gemaakt voor de zomer.

(ik en mijn poster)

De laatste paar weken van het jaar waren best wel stressen. Er waren veel deadlines, en daarbovenop waren er ook nog wat dingen in ons prive leven (van zowel mijzelf als een van mijn huisgenootjes’) waardoor het moeilijk was om te focussen. Dus, toen het eindelijk voorbij was zijn we bij een ander klasgenootje aan het zwembad van haar apartementencomplex gaan chillen met wat margharitas! Zie hieronder mijn huisgenootjes Snap (Snapchat) om dit belangrijke moment vast te leggen:

Mountain View

Zo, nu hebben we misschien wel weer even lang genoeg gelezen 🙂 Wat ik nog even wilde zeggen is dat Funs en ik nu samen een appartement in Mountain View hebben. De inrichting is bijna compleet, dus binnenkort een post met wat meer foto’s, maar hieronder alvast een sneak peak!

(de eerste foto van ons appartement)

New Year’s Eve

Pfff… Ok, hier gaan we dan.

Zoals sommigen van jullie misschien al weten, hadden Funs en ik een enorme reunie geregeld rondom Oud en Nieuw. We zouden elkaar weer zien, maar hadden tegelijkertijd met Arjen en Marieke afgesproken om New Years Eve (NYE) in New York City (NYC, handig he die afkortingen) te doen. Daarnaast wonen mijn oom en tante in de buurt van NYC en zouden mijn ouders daar weer heen gaan, zodat we ook nog eens mijn moeders verjaardag konden vieren.

(Een beetje wazig maar wel leuk!)

Funs en ik hadden onze vluchten enigszins gepland zodat ze redelijk tegelijkertijd aankwamen op JFK airport. Helaas had Funs z’n vlucht vertraging, dus viel dat plan een beetje in het water. Gelukkig kwamen papa en mijn oom Pim ons halen dus ik hoefde niet alleen te wachten. 🙂 Ik was 10 jaar niet bij mijn oom en tante geweest, maar het huis was nog erg herkenbaar! En net zo gezellig als ik het me herinner! Mijn neef was er ook, dus dat was nog eens extra leuk. Voor mijn moeders verjaardag zijn we eerst naar een lokale bier brouwerij gegaan en daarna Thais gaan eten. Toen kwamen mijn tantes ouders ook langs, dus het was erg feestelijk! En ook nog eens oude vrienden van Pim en Wendy (die mijn ouders ook kennen). We hadden Champagne en taart in huis en de avond vloog voorbij. Ergens halverwege hebben we ook nog even ge-facetimed (Skype maar dan via de telefoon) met mijn nicht Leahy, wat superleuk was! Ik heb haar al helemaal lang niet meer gezien. Deze zomer gaat ze trouwen dus dan zie ik haar eindelijk weer eens in het echt!

(East Village)

Na mijn moeders birthday zijn we door mijn tante NYC in gereden waar Arjen en Marieke al in onze AirBnB in de East Village waren getrokken. De East Village is een soort De Pijp buurtje, allerlei semi-viezige straten met kleine, lokale winkeltjes, barretjes, en restaurantjes, met veel hoge huizen eromheen, maar weinig wolkenkrabbers. Toen we Arjen en Marieke weer zagen was het nog meer alsof we gewoon in Amsterdam waren, alleen hadden we geen fietsen om overal te komen, maar liepen we gewoon heel veel. Aan aantal highlights waren: De Central Park Zoo, The Frick Collection (een super boeiend museum waar kinderen < 8 jaar niet welkom zijn!), vies Italiaans in little Italy, Fancy Cocktails in een Fancy Hotel bar, biertjes bij “onze” buurtkroeg, enorm traditioneel Japans eten (compleet met verzonken tafel en WC slippers), relaxte Bagel ontbijtjes thuis, en natuurlijk Oud en Nieuw (of NYE zoals dat hier heet)!

(Central Park Zoo)

NYE was de echte reden dat we allemaal in NYC waren. Funs en Arjen wilden al jaren naar een concert dat Gov’t Mule elk jaar met NYE doet, waar ze altijd een thema hebben en andere muzikanten uitnodigen om met hen te jammen. Nu waren we er eindelijk! Na een relaxte avond waar we pizza hebben afgehaald om de hoek en we allemaal eigenlijk super moe waren zijn we met een uber naar het Beacon theater gegaan. Het theater was extreem mooi en een rare mix van stijlen gecombineerd. Helaas bleek het thema dit jaar te zijn “alle artiesten die in 2016 dood zijn gegaan” en waren dus veel nummers in mineur en wat minder feestelijk dan je misschien zou wensen op NYE. Maar, we hadden toch nog veel lol en toen de klok 12 sloeg was het toch enorm speciaal om daar met zijn vieren te zijn. Al was het maar omdat we allevier nog nooit zoveel mensen tegelijk zoveel wiet en andere drugs hebben zien gebruiken! In het begin ging dit nog enigszins subtiel, met in vuistjes verstopte jointjes en onderhands doorgegeven pilletjes en “koekjes”, maar tegen het einde stond iedereen open en bloot te roken (wat toch echt niet mag in het theater). Enorm fascinerend!

(Beacon Theater)

Wat ook interessant was, was dat er in NYC eigenlijk amper mensen zijn die zelf hun vuurwerk afsteken. Dus toen we na het concert weer buiten stonden zag het er buiten helemaal niet uit alsof het oud en nieuw was geweest… Het was gewoon een avond als elke andere. Errug vreemd voor ons Hollanders, die toch gewend zijn om met gevaar voor eigen leven buiten rond te lopen met oud en nieuw.

(Amsterdam Ave!)

Op 1 januari kwamen we allemaal wat stoffig, maar werden Funs en ik door onze vrienden uit Ohio (die helemaal naar NYC waren gereden voor oud en nieuw met hun kids) uitgenodigd om naar Shakeshack te gaan. In California hebben we In ‘n Out, een soort veel betere (en oudere) McDonalds met enorm goede burgers. Aan de Oostkust hebben ze de tegenhanger: Shakeshack, een plek waar ze naast burgers ook goede milkshakes, frites, en zelfs bier serveren.

(Shakeshack!)

Daarna hebben we door Battery Park gewandeld, de gratis veerboot naar Staten Island genomen, zodat we het vrijheidsbeeld konden zien, en daarna zijn we naar het nieuwe World Trade Center en het 9/11 memorial gelopen. Toen we op de ferry zaten werd onze boot ineens begeleid door een bootje met een serieus uitziende meneer met een machinegeweer erop! Best apart, en we snappen nog steeds niet echt waarom… Het was een enorm mooie eerste dag van het jaar.

Tijdens de laatste paar dagen in NYC zijn we nog met mijn ouders naar het Gugenheim museum gegaan (een van mijn favoriete gebouwen in de hele stad). Er was helaas een beetje een vage, saaie tentoonstelling op de langzaam omhooglopende overloop, van een vrouw die het fascinerend vond om lijnen en vakjes te maken op een canvas, en daarbij alleen de meest saaie kleuren grijs en pastel te gebruiken.

(Gugenheim)

Arjen en Marieke gingen een dag eerder weg dan Funs en ik, en voor onze laatste avond in de stad had Funs een super cool hotel geboekt dat gevestigd was in een oude Hoedenfabriek. Er was een dakterras vanwaar we het Empire State Building konden zien. Op onze laatste dag zijn we naar de Public Library en Grand Central Station gegaan. In de Public Library zagen we de gehele Grote Winkler Prins Encyclopedie staan!

En toen was het helaas ook tijd voor ons om weer naar onze huizen te gaan. Maar, we zouden niet lang meer lange-afstand zijn, want op 22 januari kwam ook Funs “voor goed” naar de VS! Daarover meer als ik weer eens een avond heb waarop ik niet 300 dingen hoef te doen 😉

Christmas in California (2016)

Hoewel we nu allemaal druk bezig zijn met onthouden dat we 2017 moeten schrijven en nog vollop geloven dat we onze resoluties kunnen houden, wil ik toch nog even terugkijken op mijn eerste Kerst in de VS.

(bron: Merced Sunstar)

Mijn Kerst-ervaring begon al toen ik nog in Merced was om mijn semester af te ronden. Via de advisor (die toevallig ook Nederland is!) van mijn huisgenootje Amber hoorde ik dat er in Merced een huis is dat voor kerst altijd de hele voortuin versiert en een radiofrequentie uitzend zodat je in je auto kan luisteren naar de muziek waarop de lichtjes ritmisch aan en uitgaan (zie foto hierboven van het design van dit jaar!). Amber en ik waren druk aan het studeren voor onze Statistiek final, maar we vonden rond 9 uur ‘s avonds dat we wel een pauze hadden verdient. Ik had het adres opgezocht en dus sprongen we in mijn auto om erheen te rijden. Het was niet moeilijk te vinden met al die lichtjes! En het was ook super leuk en indrukwekkend om te zien (de foto geeft dit natuurlijk niet ech weer, dus hier is een filmpje: van 2015). Iedereen weet ervan, en auto’s rijden met hun lichten uit langs het huis zodat ze de show niet verstoren. Hopelijk krijgen we volgend jaar onze andere twee huisgenootjes ook mee, want het is echt super entertaining. Zouden ze in Nederland ook moeten doen!

Funs en ik hebben deze Kerst niet samen kunnen vieren (maar, we zagen elkaar een paar daagjes later in New York voor Oud en Nieuw! – later meer!), maar gelukkig kon ik terecht bij onze lieve vrienden, waar ik altijd logeer als ik een weekendje in de Bay Area ben. Ze hadden zelfs cadeau’s voor me!

Op Kerstochtend gingen we, zoals je dat altijd ziet in de films, rond de kerstboom zitten onder het genot van een kopje koffie. Alex, de dochter van de vrienden waar we blijven, gaf ons om de beurt een cadeau met onze naam erop aan. Het “grote” cadeau dat ik (en Funs ook!) heb gekregen is iets dat een Sodastream heet! Geen idee of we het supervaak gaan gebruiken, maar met die hete zomers hier kan ik het me best voorstellen. Je kan er je eigen bubbel water mee maken, en er dus ook allerlei smaakjes aan toevoegen. Verder heb ik “van de honden” hele schattige flesjes handcreme gekregen en van Alex een handgemaakte kaart en een zelfgemaakte ketting (ze heeft artistiek talent!). Een paar dagen later kreeg ik ook nog een enorm pakket uit Nederland, van mijn lieve schoonmoeder Marian, vol met Indonesische bomboes, emping, en andere lekkernijen! Superlief!

Na ons uitpakmoment maakten we ons klaar om naar het grote “Wong kerstfeest” te gaan. Wong is de achternaam van mijn vriendin Esther (waar ik dus altijd logeer!) en zij heeft een enorme familie, die origineel uit China komen (maar al meerdere generaties hier zijn). Het voelde een beetje vreemd om mee te gaan naar een Kerstfeest van een andere familie, maar het was lief dat ik was uitgenodigd. Het feest bleek heel gezellig te zijn! Er waren denk ik 4 generaties in dezelfde kamer, dus je zag 90+’ers spelen met baby’s van een paar maanden oud. Hieronder het traditioneel Amerikaans-Chinese Kerstdiner!

Een paar dagen voor Kerst was ik met Esther en haar vader Dimsum gaan eten (een soort Chinese thee-brunch met tapas-achtige gerechtjes). Ik had indruk gemaakt op haar vader doordat ik best wat van de gerechten kende en ook de namen enigszins Chinees kon uitspreken (ik schrijf dit toe aan jaren Dimsummen in Amsterdam met Funs!). Op het Kerstfeest was hij ook aanwezig, en toen hij mij zag begon hij spontaan Chinees tegen me te praten! Esther zei dat dat betekent dat hij me als onderdeel van de familie ziet 🙂 Best leuk eigenlijk, maar ja ik spreek verder helemaal geen Chinees!

De dag na Kerst (bij ons tweede Kerstdag) was dit jaar in de VS een vrije dag (omdat Kerst in het weekend viel), maar dat is het normaal gesproken niet. Op die dag heb ik ook iets enorm Amerikaans gedaan: Naar Target om kerstspullen voor volgend jaar met 50%+ korting in te slaan!

Hopelijk kunnen Funs en ik volgend jaar met mijn goedkoop ingekochte kerstpullen zelf Kerst vieren en een mix maken van Nederlandse en Amerikaanse tradities 🙂

De volgende post zal ik schrijven over onze avonturen in New York, waar ik werd herenigd met Funs, mijn ouders, mijn oom, tante en neef die daar wonen, en onze vrienden uit Amsterdam!

Graduate School: Eerste semester overleefd!

Jeeeeeejjj!!!

Ik heb het eerste semester van mijn PhD overleefd! Een kort overzicht van wat ik allemaal heb geleerd de afgelopen paar maanden:

1. Verhuizen naar een ander land is moeilijk!
2. De Amerikaanse zorg is erg grondig (wat begon met een afspraak voor vaccinaties en de Pil liep uit in een enorme batterij aan tests die in Nederland helemaal niet nodig zijn als je 26 bent en al 6 jaar een relatie in een relatie bent – conclusie: alles is prima!).
3. Het advies van mijn advisor om met 2 vakken ipv 3 te beginnen dit semester was goed advies. Ik denk dat ik met al het geregel vanwege het verhuizen, en het aanpassen aan een nieuwe plek, ietwat te veel stress zou hebben gehad.
4. Koffie = essentieel.
5. Koffie = ook de manier waarop je hier met iedereen vrienden kan maken. Als jij koffie hebt, willen zij bij jou in de buurt zijn.
6. Amerikanen zijn niet in staat de klank “ui” (als in het woord “ui” of “tuin”) uit te spreken. Ze kunnen gewoon niet horen hoe het anders in dan de klank in Engelse woorden zoals “town”.
7. Als Funs en ik hier in de VS nog niemand hadden gekend, weet ik 100% zeker dat alles nog veel moeilijker was geweest dan het nu al was. Onze vrienden hier zijn zoo belangrijk geweest in het helpen met thuisvoelen, maar ook praktische dingen zoals een adres waar pakketjes naar gestuurd kunnen worden en iemand die begrijpt hoe het Amerikaanse bank systeem werkt.
8. Weer samenwonen met andere studenten is aan de ene kant heel leuk en gezellig, maar ook wel weer enorm wennen. Hetgene wat mij altijd al irriteerde, irriteert me nu weer: afwas die nooit wordt gewassen of opgeruimd.
9. Wat in het begin enorm ver rijden lijkt (2.5 uur/200 km) is na een halfjaar al een heel gewone afstand geworden.
10. Het duurt ook ongeveer een halfjaar voordat je je een beetje thuisvoelt in een nieuwe supermarkt en je weer wat favoriete merken hebt gevonden.
11. In California is het niet vreemd om in November nog bloemen en bijen te hebben:
    
12. Ik pas goed in het Amerikaanse schoolsysteem: Ik heb mijn eerste semester afgerond met allemaal As!
13. Het is soms moeilijk voor me om me weer in de rol van “student” in plaats van “collega” te verplaatsen op de universiteit. Ik ben soms ERG informeel met de professoren, wat tot nu toe nog geen probleem is geweest, maar misschien moet ik er toch wat meer op letten.
14. Wil je een Amerikaan verassen: doe wat je beloofd te doen voor ze. Voorbeeld: ik bood een medestudent waarmee ik samen een vak ondersteunde om hem te helpen met zijn office hours (dan komen studenten langs met vragen). Toen ik vervolgens ook echt op kwam dagen en ook nog eens echt hielp was hij enorm verrast. Hij had niet verwacht dat ik het ook echt zou doen…
15. Iedereen houdt van Stroopwafels.
16. Hoewel Merced echt een gat is waar niks te doen is, is UC Merced is soms best mooi:

Dit is mijn favoriete plekje bij mijn “gebouw” in de buurt:

Thanksgiving 2016

Hoewel Thanksgiving alweer een maand geleden is, heb ik nu pas tijd om er wat over te schrijven hier… Waarom? Omdat de weken na Thanksgiving gekkenhuis waren en ik tussen alle deadlines door niet echt een goed moment kon vinden om te schrijven.

Voor Thanksgiving waren Funs en ik uitgenodigd door vrienden in Ohio, een plek waar we beiden nog nooit waren geweest. Ik vloog vanaf SFO (San Francicsco) terwijl Funs vanuit AMS (Amsterdam) vertrok. Je kunt het zien als een enorm extravagante date om elkaar na een maand weer te zien terwijl we allebei soort van op vakantie waren. 🙂 Ohja, en toen ik in het vliegtuig zat, kreeg ik ineens dit toch wel heel bekende koekje voorgeschoteld:

Hoewel Thanksgiving origineel een feest was om te bedanken voor de goede oogst – waarbij de Pelgrims en de Native Americans gezellig samen om de tafel zaten (wat niet echt een realistisch beeld is voor de algehele relatie tussen de Westerlingen en de originele bewoners van de VS – is het nu vooral een lang weekend waarop heel het land terugreist naar waar hij/zij vandaan komt om daar met familie 4 dagen aan eten in 1 dag op te eten. Dus, voor dit lange weekend waren wij even familie van onze vrienden in Ohio, wat echt heel erg super was!

Het bord hierboven toont een traditionele verzameling Thanksgiving gerechten. Deze kregen wij op Thanksgiving dag zelf te eten bij de stiefmoeder van onze vriendin, die ook nog eens in een heel mooi lakehouse woont. Als we vooraan het bord beginnen en met de klok meegaan zien we hier: een roll (ook wel bekend voor ons al broodje), green bean casserole (sperziebonen met champignon creme soep en een kruimel met van die gefrituurde shallotjes die wij vaak bij Indonesisch eten hebben), mashed potatoes (spreekt voor zich), stuffing (dit is een soort mix van brood, ui en soms vlees wat in de kalkoen wordt gestoken en zo mee wordt gebakken), turkey (hier zie je zowel licht als donker vlees), twee soorten cranberry sauce (als ik het me goed herinner komt de donkere uit een blik en is de lichte huisgemaakt), en een devilled egg (dit was een snack vooraf die ik niet snel genoeg had opgegeten haha). Als dessert was er een traditionele pumpkin pie (later in deze post een foto van wat dat is, want ik heb er later zelf eentje gebakken).

Hierboven nog een foto van de kalkoen voordat hij in stukjes werd gesneden. Andere tradities tijdens Thanksgiving zijn: spelletjes spelen, American Football kijken, en binnen deze familie was het verassend genoeg ook ok om het over politiek te hebben (zeker na deze verkiezingen is dat toch een moeilijk punt – wij waren enigszins bezorgd omdat Ohio deze keer republikeins had gestemd!).

Omdat onze vrienden ons ook nog wat van Ohio wilden laten zien zijn we naar Cleveland gereden om naar de Rock & Roll Hall of Fame te gaan! Mocht je ooit in de buurt zijn, dan is dit zeker een aanrader! De Hall zelf is nogal saai (gewoon een muur met handtekeningen), maar er is een heel museum omheen over de geschiedenis van Rock en ook speciale exhibities die over onderwerpen gaan die nu wat relevanter zijn (zoals de rol van muziek tijdens de verkiezingen, of als methode om geld op te halen voor goede doelen). Hierboven een foto van de “van alles en nog wat kist” die de Rolling Stones overal mee naar toe namen. Als je goed kijkt zien je op de onderste la een ronde sticker met een bulldog, die komt uit Amsterdam! De sticker daaronder (UFIP?) kwam geloof ik uit Rome! Ik vind ook de sticker met “work-free drug place” erg grappig 🙂

Op de zaterdag na Thanksgiving kregen we nog een Thanksgiving maaltijd voorgeschoteld, dit keer bij onze vrienden thuis. Hun kalkoen ging op de BBQ in plaats van in de oven, wat zorgde voor een enorm lekkere, gerookte, smaak (check die kleur!). Mijn taak voor deze maaltijd was het verzorgen van de taarten aan het einde. Ik heb een traditionele pumpkin pie gemaakt (hieronder, links), maar ook een American Apple Pie  (je weet wel, van de film American Pie :P). Was erg leuk om allebei eens te proberen, en het eind resultaat was super lekker!

Iets anders wat hier gebeurd na Thanksgiving, is dat er meteen wordt overgegaan op de Kerst-voorbereiding. Het startschot is meteen de vrijdag na Thanksgiving. Dus de dag na Thanksgiving zag het huis van onze vrienden er aan de buitenkant ineens zo uit:

Best cool toch? Voor de grote “boom” aan de linkerkant is Funs helemaal naar boven geklommen, met gevaar voor eigen leven! Gelukkig kwam hij weer heelhuids beneden zonder al te erge verwondingen.

Poeh, wat een lang verhaal alweer. Funs en ik vonden het echt supergezellig bij onze vrienden, en hopen volgend jaar in ons eigen huisje hier een magistraal Thanksgiving diner op tafel te toveren. Als je langs wil komen, laat het weten, het is de vierde donderdag van November!

De VS na de 2016 verkiezingen

Hallo daar!

Ik weet het, het is een tijdje geleden. De drukte van het PhD student zijn overviel me een beetje. Ik wilde maanden geleden een post maken over een dag in mijn leven, maar de foto’s van die dag staan nog steeds op mijn telefoon. Daarnaast is er nu wel wat belangrijkers om over te praten:

Vanaf januari volgend jaar is de president in de VS Donald Trump. Ik denk niet dat ik ook maar iemand kende die dit had verwacht of gehoopt, maar het is de realiteit dus daar moeten we hier nu allemaal mee leven.

De avond dat de verkiezingsuitslagen binnenkwamen zat ik met al mijn huisgenootjes verwachtingsvol naar de Google Elections pagina te kijken. We hadden wijn in huis en waren voorbereid op een feestje. Maar hoe later het werd, hoe bedrukter de sfeer in ons huis. Toen rond 9 uur duidelijk werd dat er echt geen hoop meer was voor Clinton waren we allemaal vol ongeloof en enorm verslagen. De dag erna hadden we allemaal moeite om uit bed te komen.

Op de campus aangekomen bleek er al een (kalm) protest tegen Trump te zijn, niet verassend als je je bedenkt dat UC Merced voor het merendeel bestaat uit zogenaamde “first generation” immigranten, voornamelijk met Latino/a afkomst. Ook waren er regenboogvlaggen om de LGBTQ+ (lesbian-gay-bi-trans-queer-+) community te vertegenwoordigen. Diezelfde dag kreeg de hele universiteit een email van de Chancelor (vraag me niet wat deze persoon precies doet, maar het is iets aan de top van deze universiteit) waarin werd gesproken over (psychische) hulp die aanwezig is voor studenten, faculteit en andere medewerkers die dat nodig hebben. Ook worden er nog deze week meetings gehouden met alle bestuursleden van deze school, maar ook van alle universiteiten die deel uitmaken van de University of California om te praten over hoe hiermee om te gaan. California heeft op staatsniveau bescherming voor veel migranten en ongedocumenteerden, vooral als ze het land binnengekomen zijn als baby, maar als Trump op federaal (landelijk) niveau iets veranderd, dan is het niet duidelijk wat dat voor gevolgen kan hebben voor veel families hier.

Ondertussen hebben we al berichten gehoord van kinderen op de basisschool die door hun witte klasgenootjes zijn gepest de dag na de verkiezingsuitslag. Deze kinderen hebben misschien een andere ethniciteit, maar zijn allemaal hier geboren en hebben ouders die citizen (of in ieder geval green card houder) zijn. Toch worden ze nu door hun witte klasgenootjes uitgescholden.

(Tussendoor even een foto van de enige boom die een paar weken geleden had bedacht dat het herfst was.)

Wat voor gevolgen heeft Trump voor mij? Direct waarschijnlijk niet al te veel. Indirect maakt het me bang dat de sfeer in dit land zal omslaan, dat een man aan de macht komt die niet geloofd in klimaatverandering, dat een man aan de macht komt zonder respect voor een verscheidenheid aan mensen (vrouwen, homo’s, immigranten, lelijke mensen [volgens zijn standaarden], buitenlanders in het algemeen). Ook maak ik me zorgen om mijn mede-studenten, die nu misschien geen financiele ondersteuning meer krijgen, wiens ouders nu misschien het land uit worden gezet, en voor wie de toekomst nog onzekerder is dan hij al was.

Natuurlijk hoop ik dat Trump al die verschrikkelijke uitspraken alleen maar deed om stemmen te krijgen. Natuurlijk hoop ik dat hij nu zijn ware aard laat zien, die meer in lijn is met het feit dat hij tot 2012 nog uitgesproken Democraat was en tot voor deze verkiezing vrienden met de Clintons was.

In de tussentijd volg ik het advies van mijn PhD advisor (Sarah) op: leef gewoon in je eigen bubbel, zorg ervoor dat wat jij doet nog steeds iets is waar je trots op bent, en maak je niet te veel zorgen over alle onzekerheden die wellicht misschien gebeuren maar wellicht misschien ook niet.

(Hopelijk is dit allemaal niet te dramatisch, maar ik kan je wel vertellen dat het ervaren van een Amerikaanse verkiezing IN Amerika toch zeer anders is dan van een afstand via de NOS.)

Eerste weken als PhD student

Ik zat net verveeld een beetje door Pinterest heen te scrollen toen ik me bedacht dat het misschien leuk zou zijn om weer een update te schrijven op dit blog (ik HAAT dat we in Nederland hebben bedacht dat “dit blog” correct is…).

Sinds de laatste update ben ik begonnen aan mijn “graduate degree” ook wel PhD. De week van 15 augustus had ik al wel een intro-week gehad, waar we tijdens enorm lange dagen (de langste was van 8 uur ‘s ochtends tot 7 uur ‘s avonds [zonder avondeten!]) alle informatie naar binnen geschoven kregen die we maar nodig konden hebben. De presentaties gingen over onderwerpen als: waar is de printer, hoe geef je les aan die vreselijke bachelorstudenten (tot nu toe vind ik ze nog wel prima te doen, maar blijkbaar haat iedereen ze), wat doe je als je seksueel lastiggevallen wordt/gediscrimineerd wordt/zoiets observeerd of te horen krijgt van iemand anders, hoe dragen we bij aan de diversiteit van de campus, wat is de ervaring van huidige studenten, hoe werkt alles dat met geld te maken heeft.

Na deze week van informatie-overload zijn Funs en ik dus nog op onze mini-moon geweest, maar daarna moest ik toch echt met mijn studiejaar beginnen. En ik moet zeggen, tot nu toe valt het nog best mee. Ik volg twee vakken: Statistiek en een vak dat “Professional Seminar” heet. De eerste is tot nu toe nog erg makkelijk voor me, aangezien ik al minstens 10 vakken over statistiek heb afgerond in Utrecht. De tweede gaat tot nu toe vooral over het schrijven van subsidie-aanvragen in de VS. Helaas kom ik niet echt in aanmerking voor het merendeel van deze subsidies omdat ik 1) geen citizen of resident (green card) ben, en 2) als de subsidie wel open is voor internationale studenten, dan mag ik niet meedoen omdat ik al een Master heb… -.- Beetje jammer om afgestraft te worden voor het bezitten van meer kennis. Als opdracht voor dit vak moeten we een subsidie aanvraag schrijven. Dit is voor mij dus meer een schrijfoefening, maar het helpt wel bij het formuleren van mijn onderzoek voor het aankomende jaar/de aankomende 2 jaar.

Dit is mijn bureau, nu nog erg kaal en leeg (uitgezonderd alle lieve cadeaus van mijn collega’s in Utrecht!). De ruimte waarin mijn bureau staat is nogal deprimerend. De muren zijn allemaal onbewerkt beton, er zijn geen ramen, en min of meer alles is grijs. Ik ben op zoek naar wat kleurrijke posters zodat mijn hoekje er tenminste een beetje levendiger uit gaat zien.

De foto helemaal bovenaan is van het Yosemite Lake (wat verassend genoeg niet bij Yosemite, maar bij onze campus is de buurt is). Hier was een opening-van-het-jaar BBQ met alle PhD studenten. Ik ben er met mijn huisgenootjes heen gegaan en het was gezellig, maar ook een beetje raar. Er waren allemaal tafels voor 6-8  mensen, dus iedereen ging bij zijn eigen clique’je zitten, waardoor je zo’n high school gevoel krijgt wat ze in de films altijd laten zien. Het eten was uiteraard klassiek Amerikaans:

Bijna alles was een koolhydraat: mac & cheese, bruine bonen, aardappelpuree, zoete aardappel schijf, en een broodje. De enige uitzondering was het stukje kip en de salade waarover een soort frambozen siroop was gegoten (misschien wilde ze de salade combineren met het toetje?).

Samen met de huisgenootjes probeer ik elk weekend weer wat nieuws te ontdekken aan Merced, zodat we uiteindelijk een beetje weten waar er iets leuks te beleven valt en waar het vooral een beetje creepy is. Gister een cocktail gedronken bij Applebees (een keten van sport-barren, net een stapje hoger dan de McDonalds). Er stond geen Mojito op het menu, maar de barman wilde er wel een maken voor “the lady” (aka ikke!). Omdat ze geen kassa code hadden voor dit drankje heeft hij alleen de rum meegerekend, wat neerkwam op een cocktail voor slechts $4.75! De klassiek zuinige Nederlander in mij vind dat toch wel weer enorm lollig.

En nu gaan we maar weer eens boodschappen doen 😉

 

Merced: Mijn kamer

Nu we een hoop officiële dingen achter de rug hadden kwam er eindelijk een wat leuker en makkelijker onderdeel van deze verhuizing: spullen kopen voor mijn kamer en huis in Merced! In plaats van dat we het onzelf moeilijk maakten door naar een onbekende winkel te gaan, zijn we gewoon bij Ikea langsgeweest. Het is grappig om te ervaring dat Ikea werkelijk overal precies hetzelfde is. De enige afwijking die ons opviel was dat de model keukens in deze Ikea over het algemeen een stuk groter waren dan die in Nederland. Waarschijnlijk omdat veel huizen hier ook een stuk groter zijn.

De eerste keer bij Ikea kocht ik alleen dingen die ik echt nodig had: een bed, matras, beddengoed, en hangers en andere opbergmogelijkheden voor mijn kledingkast (een inbouwkast in mijn kamer). Een van mijn huisgenootjes had een U-haul gehuurd en ik mocht mijn spullen bij haar erin doen! Toen we het bed in elkaar gezet hadden bleek echter dat de kamer genoeg ruimte had voor een bureau en een boekenkast, dus bezochten we Ikea nog een tweede keer.

Nu ziet het er zo uit:

Zoals je ziet is het allemaal erg beige (behalve al mijn blauwe accenten). Ik wil ook nog wat dingen aan de muur hangen, maar weet nog niet precies wat en hoe. Maar voor nu is het zeker leefbaar!

Aankomende week hebben we intro-week bij UC Merced en dan gaat het jaar echt beginnen. Dan vliegt Funs ook weer terug naar Nederland. Maar eerst gaan we nog ergens heen om te relaxen.